محاسبات اکچوئری و بیمه



در کشور ایران تنها کمی بیش از دو دهه از شکل گیری رشته ی دانشگاهی در سطح کارشناسی ارشد با تمرکز ویژه بر علوم آکچوئرال گذشته است، و عمر به کارگیری اجباری این افراد در شرکت های بیمه و سایر حوزه ها – اگر اجباری در کار باشد - به چند سال بیشتر نمیرسد. در گذشته بزرگانی بودهاند که در زمینه محاسبات و کاربرد علوم آکچوئرال تخصص ام و کافی را در ظرف زمان خود داشته، و در حوزه های کاری مربوطه شان خدمات شایانی انجام دادهاند، اما امروزه با گذشت زمان و نیاز جدی و روزافزون به آکچوئرهای آموزش دیده، حرفه ای و به روز، و پذیرش دو جانبه و به موقع این موضوع، نیاز مبرم به درک فراگیرتر از سوی آکچوئرها و دستاندرکاران و مدیران حوزه های مختلف مالی وجود دارد. پذیرش به موقع و تربیت آکچوئر حرفه ای اهمیت بسیار دارد. ناکارآمدی بنیادین صندوق های بازنشستگی و چالشهای به وجود آمده در این زمینه در ایران از پیامدهای عدم پذیرش به موقع آکچوئرها در این حوزه بوده است. اگر صندوقها در بدو تأسیس از محاسبات آکچوئرال بهره میبردند و با پایش مستمر، اثر تغییرات اقتصادی، جمعیتی و سایر عوامل را بررسی مینمودند، قطعاً وضعیت بهتر از شرایط فعلی بود. یکی از عوامل اساسی در عدم پذیرش آکچوئرها، نبود احساس نیاز واقعی و عدم اعتماد صنعت به آکچوئرها می باشد. آموزش و اطالع رسانی دو سویه در این زمینه و همچنین دریافت خواست ها و نظرات صنعت از سوی نهادی که توان طراحی راه حل های مناسب و ارائه راهکارهای علمی و عملی به نحوی کارآمد را داشته باشد، یکی از حلقه های گمشده ارتباط صنعت و محافل آکادمیک آکچوئرال است.  "انجمن علمی محاسبات بیمه و مالی ایران" با توجه به نیاز مبرم این حوزه در زمینه اطلاع رسانی و آموزش، در نظر دارد که با نشر منظم خبرنامه قدم نخست را در معرفی این رشته برداشته و در آیندهای نه چندان دور نشریات علمی– ترویجی و علمی– پژوهشی را نیز در اختیار عالقمندان قرار دهد. تاکنون در ایران هیچ نشریه ای به صورت تخصصی در زمینه علوم آکچوئرال چاپ نشده است. تلاش های جسته و گریخته ای هم که صورت گرفته به دلایل مختلف به شکست انجامیده است.

برگرفته از خبرنامه انجمن علمی محاسبات بیمه و مالی ایران

فایل کامل خبرنامه انجمن علمی محاسبات بیمه و مالی ایران جهت استفاده علاقه مندان در لینک زیر قابل دسترسی است:

خبرنامه انجمن علمی محاسبات بیمه و مالی ایران- زمستان 1396



چکیده

در دهه ­های اخیر اهمیت و کاربرد ارزش منصفانه برای دستیابى به اطلاعات صحیح و معتبر براى تصمیم­ گیران در صنعت بیمه­ افزایش یافته است. در این حوزه یکی از چالش­ های موجود، نحوه ­ی محاسبه و برآورد ارزش منصفانه ­بر اساس فرضیات واقع­بینانه می باشد. در این مقاله به مهمترین روش­ های برآورد ارزش منصفانه به همراه مزایا و معایب هر روش پرداخته شده است. رویکردهای مطرح شده در این زمینه به دو دسته رویکردهای مالی و اکچوئری تقسیم می ­شوند. روش­ های برآورد ارزش منصفانه باید تا حد ممکن ساده و قابل فهم بوده و برآوردهای پایدار و معتبر ارائه دهند. همچنین با توجه به متفاوت بودن ماهیت رشته ­ها­ی بیمه ­ای، باید از روش­ برآورد مناسب همان رشته استفاده کرد. به طور کلی، تعدیلات ریسک بر اساس اطلاعات کل صنعت بسیار پایدارتر از تعدیلات ریسک مبتنی بر داده ­های خاص شرکت هستند. همچنین تعدیلات ریسک در یک رشته دارای پایداری کمتری نسبت به تعدیلات ریسک بر اساس تمامی رشته­ ها می­ باشند.

واژگان کلیدی: ارزش منصفانه، CAPM، سربار ریسک، قیمت­گذاری


دریافت اصل مقاله: 

http://www.mediafire.com/file/01rdln9otdubh8c/fair_valuation_of_insurance_liability.pdf


انتقال پرتفوی خسارت، مبادله اتکایی است که در آن تعهدات خسارتی که واقع شده‌اند و در نهایت پرداخت می‌شوند به بیمه‌گر اتکایی واگذار می‌شود. انتقال پرتفوی خسارت در اصل تبدیل به سرمایه کردن ارزش زمانی ذخایر خسارت معوق است و نوعی بیمه‌اتکایی گذشته‌نگر است. حق‌بیمه برابر است با ارزش فعلی خسارت‌های معوق به علاوه هزینه‌ها، سرمایه ریسک و حاشیه‌ سود. بر این اساس انتقال پرتفو خسارت به صورت درصدی از ذخیره خسارت معوق در پایان دوره زمانی قرارداد تعیین می‌شود. این درصد معمولاً بین 100 تا 80 درصد ذخیره خسارت معوق در نظر گرفته می‌شود.

 انتقال پرتفوی خسارت روشی موثر برای شرکت‌های بیمه برای حذف برخی نوسانات و دستیابی به قابلیت پیش‌بینی مالی است. هدف از انتقال پرتفوی خسارت، وجود شخص ثالث برای جبران زیان‌های گذشته (زیان‌های نهایی، شامل خسارت‌های واقع شده ولی گزارش نشده (IBNR)) ناشی از تعهدات مختلف است. در واقع انتقال پرتفوی خسارت، تعهدات شرکت بیمه برای زیان‌های نگهداری شده گذشته (مانند فرانشیز، نگهداشت خود بیمه‌گری[1] (SIR)) را به شخص ثالث منتقل می‌کند.

ادامه مطلب

تکیه به دیگران دو شرط دارد؛ توانایی و دانایی.

آشنایان با ادبیات مدیریت ریسک می دانند که "پاسخ به ریسک" بسته به توانایی شرکت ها در تحمل آنها و یا اهمیت آن ریسک برای شرکتها در چهار دسته‌ی "پذیرش، تعدیل، انتقال و اجتناب" جای میگیرد.

در دو روش پذیرش و تعدیل فرض آنست که شرکتها، دانایی و توانایی لازم را برای پاسخ مناسب به ریسک دارا می‌باشند درحالیکه در روش انتقال، فرض آنست که شرکت با تحلیل هزینه-فایده به این نتیجه رسیده که بهتر است ریسک را با کسی شریک شود. استفاده از روش انتقال ریسک، میتواند هم از طریق انواع کنسرسیوم و قرارداد با پیمانکاران محقق شود و یا اینکه در شرایط مشخص با تکیه بر شرکتهای بیمه تحقق یابد.

و اما، توانایی بیمه‌گران؛ 

قاعدتاً کسی که به آن تکیه میشود باید توانایی لازم برای یاریِ دورانِ‌سخت را داشته باشد. این مفهوم در شرکتهای بیمه با شاخصی به نام توانگری سنجیده میشود. این شاخص که هر سال توسط بیمه مرکزی تایید و منتشر میگردد ، نشانه توانایی شرکت بیمه در ایفای تعهد آن در آینده است و چنانچه این شاخص برای یک شرکت بیمه کمتر از 100 باشد،  آن شرکت فاقد توانایی لازم برای ایفای تعهد در زمان خسارت است. البته شرکتهای بیمه اتکایی باید در این شاخص بالای 200 باشند تا بتوانند ریسک سایر شرکتهای بیمه را تقبل نمایند.

والبته، دانایی بیمه‌گران؛

دانایی در مدیریت ریسک بر اثر تجربه به دست می‌آید و برای انباشت تجربه دو راه امکان پذیر است؛ یا باید خود موسسه به قدری بزرگ باشد که تعدد رخدادهای ناخوشاید، انباشت مناسبی از تجربه ایجاد کند و یا اینکه از نهادهایی استفاده شود که به دلیل ماهیت و کارکردشان در اقتصاد، میزبان تجربیات دیگران هستند.تاکنون چندبار پروژه شما دچار حریق شده است؟ و یا سوانح انسانی را تجربه کرده‌اید؟ هرچقدر هم که باشد، مطمئن باشید که بدنه‌ی تخصصی نهادهایی نظیر شرکتهای بیمه از یک شرکت منفرد غرامت بیشتری پرداخته‌اند و این یعنی انباشت تجربه! بیمه‌گر، صرفاً غرامت پرداخت نمیکند، بلکه صاحبان پروژه را از طریق به اشتراک گذاشتن تجارب مدیریت ریسک یاری میرساند. خدمت مدیریت ریسک در شرکتهای بیمه از طریق کارشناسی اولیه و توصیه‌های ریسک صورت می‌پذیرد. بسیاری از شرکتهای معتبر دنیا، ریسکهای فعالیت خود را با م و نظارت بیمه‌گران مدیریت کرده و از این طریق پاداش کاهش حق بیمه را نیز دریافت میکنند. بیمه همچنین یک ابزار تضمین برای سرمایه‌گذاران است و از این طریق تامین مالی پروژه را تسهیل میکند. 

ادامه مطلب

چکیده

مدیریت ریسک سازمان با رویکرد کل‌نگر، پیوسته به عنوان بهترین روش در مدیریت ریسک شناخته می‌شود. در این بررسی کاربرد حدود ریسک‌هایی که تا کنون به طور جداگانه تعیین می‌شده‌اند و به طور سازمانی مورد بررسی قرار نگرفته‌اند، برای بیمه‌گر بیان شده‌اند. هنوز مشاهده می‌شود که بیمه‌گران برای مدیریت ریسک خود از حدود ریسک استفاده می‌کنند که بطور مجزا تعیین شده و در ترکیب آنها در سطح سازمان آزمون نشده است.

در این مقاله از مدل عام تحلیل مالی پویا ( داینامو 4) برای مدل‌سازی حدود ریسک فعلی یک شرکت بیمه تعاونی چند رشته‌ای‌ فرضی با اندازه متوسط، استفاده می‌شود. در گذشته، حدود ریسک شرکت به طور جداگانه و با هدف حفظ سرمایه تعیین می‌شد. حدود ریسک مورد بررسی شامل نرخ‌های رشد، حفظ طرح بیمه اتکایی شرکت و حدود بیانیه خط‌مشی سرمایه‌گذاری می‌شوند. از مدل داینامو 4 برای آزمون کردن و پیشنهاد بهسازی در حدود ریسک فعلی از دیدگاه حفظ سرمایه در عرصه سازمانی استفاده می‌شود. همچنین فرضیات ریسک مورد بررسی، بوسیله مدل داینامو 4 آزمون می‌شوند.

واژگان کلیدی: حدود ریسک، تعیین حدود ریسک، مدیریت ریسک سازمان، داینامو 4

دریافت اصل مقاله:

http://www.irc.ac.ir/articles/pdf/54516498.pdf : بخش اول

http://www.irc.ac.ir/articles/pdf/18931247.pdf : بخش دوم


کتاب "راهنمای جامع طراحی و پیاده سازی چارچوب مدیریت ریسک" منتشر شد. این کتاب با تلاش و همت دکتر محسن قره خانی، زهرا ماجدی و سیدمحمدرضا اسماعیلی گردآوری و تالیف شده است.
ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎ ﺑﺎ ﻫﺮ اﻧﺪازه و ﻫﺪﻓ ﺑﺎ ﻋﻮاﻣﻠ ﻣﻮاﺟﻪ اﻧﺪ ﻪ ﻣﻤﻦ اﺳﺖ اﻫﺪاف را ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﺮ ﻗﺮار داده و دﺳﺘﺎﺑ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ را ﺑﺎ ﻋﺪم اﻃﻤﻨﺎن روﺑﺮو . ‌ﺳﺎزد رﺴ ﻫﻤﺎن اﺛﺮی اﺳﺖ ﻪ اﻦ ﻋﺪم‌ اﻃﻤﻨﺎن ﺑﺮ اﻫﺪاف ﺳﺎزﻣﺎن دارد . اﻦ اوﻟﻦ ﺟﻤﻠﻪ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ISO 31000 اﺳﺖ ﻪ ﺑﻪ ﺧﻮب ﻣﻔﻬﻮم رﺴ را ﻣﺸﺨﺺ ﻣ ﻨﺪ .
رﺴ در ﻫﻤﻪ ﺟﺎ وﺟﻮد دارد و در ﺗﺼﻤﻤﺎت ﺳﺎزﻣﺎن ﺑﺎﺪ ﺑﻪ درﺳﺘ ﺑﻪ آن ﺗﻮﺟﻪ ﺷﻮد . اﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺧﺼﻮﺻﺎ در ﻧﻬﺎدﻫﺎی ﻣﺎﻟ از اﻫﻤﺖ ﺑﺸﺘﺮی ﺑﺮﺧﻮدارد اﺳﺖ . ﺘﺎب رﺴ ﺘﺎﺑ ﻣﺮﺟﻊ و ﺑﺎ روﺮد ﻋﻤﻠ اﺳﺖ ﻪ ﺑﻪ ﻣﺪﺮان وﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن در ﻫﺮ ﺳﻄﺤ و ﻫﺮ ﺳﺎزﻣﺎﻧ ﺑﺮای ﺷﻨﺎﺳﺎ اﻧﺪازه ﺮی و ﻣﺪﺮﺖ رﺴ ﻫﺎ ﻤ ﻣﻨﺪ .
اﻦ ﺘﺎب ﻣﺒﺘﻨ ﺑﺮاﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺑﻦ اﻟﻤﻠﻠ۳۱۰۰۰ ISO ﺗﺪوﻦ ﺷﺪه و ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﻘﻮﺖ درک ﺧﻮاﻧﻨﺪه در ﻫﺮ ﺑﺨﺶ ﻣﺜﺎل ﻫﺎ و روش ﻫﺎی ﻣﺘﻨﻮﻋ اراﺋﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ . اﻦ ﺘﺎب در ﻫﺮ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻣﺪﺮﺖ رﺴ اﺑﺰارﻫﺎی ﺳﺎده و اﺛﺮﺑﺨﺶ در اﺧﺘﺎر ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﻗﺮار ﻣدﻫﺪ . ﻫﻤﻨﻦ ﻠﻪ اﺳﻨﺎد و ﻟﺴﺖ ﻫﺎی ﻣﻮرد ﻧﺎز ﻣﺪﺮﺖ رﺴ در ﺑﺨﺶ ﺿﻤﺎﺋﻢ ﺘﺎب ﻗﺎﺑﻞ اﺳﺘﻔﺎده اﺳﺖ .


علاقه مندان می توانند از طریق وبگاه www.ati-negar.com، این کتاب را تهیه نمایند.

چکیده

امروزه نقش صنعت بیمه در حفظ ثبات مالی افزایش یافته و از این‌رو بحث نظارت بر موسسات بیمه‌ای نیز اهمیت بیشتری پیدا کرده است. از سوی دیگر مقررات و سیستم نظارتی توانمند برای حفظ ثبات و امنیت صنعت بیمه در جهت حفظ منافع بیمه‌گذاران و ذینفعان ضروری است. اخیراً مقررات و سیستم‌های نظارتی جدیدی برای پاسخ به تغییرات و نیازهای صنعت بیمه معرفی شده‌اند. از جمله این مقررات می‌توان به مقررات محتاطانه اشاره کرد. سیستم توانگری مالی II نیز در راستای هماهنگ‌سازی هر چه بیشتر مقررات محتاطانه معرفی شد. انجمن بین‌المللی ناظران بیمه با توجه مقررات جدید و با در نظرگرفتن تمام اامات نظام‌های نظارتی کشورهای مختلف اقدام به تدوین و انتشار استانداردهای نظارتی نموده است. از جمله مهمترین استانداردهای این انجمن، استاندارد مدیریت ریسک، کفایت سرمایه و توانگری مالی است. بررسی این اامات و مقررات بین‌المللی در طراحی و تدوین نظام نظارت مطلوب بر بیمه بسیار مفید است و صنعت بیمه کشور را در جهت حرکت به سوی استانداردهای جهانی یاری می‌نماید. 

واژگان کلیدی: نظارت، مدیریت ریسک، توانگری مالی، کفایت سرمایه


چکیده

امروزه با افزایش روز افزون ریسک‌ها و زیان‌های مالی و وم تبعیت از مقررات، باعث افزایش توجه سازمان‌ها و نهادهای مختلف به مفهوم مدیریت ریسک سازمان شده است. افزایش پیچیدگی ریسک‌ها، رقابت میان سازمان‌ها و توجه به ریسک‌ به عنوان فرصت نیز، از عوامل موثر در توسعه مدیریت ریسک سازمان بوده‌اند. مدیریت ریسک سازمان، رویکردی ساختار یافته و نظامند در هماهنگ‌سازی استراتژی‌ها، فرآیندها، افراد، فن‌آوری و دانش با هدف ارزیابی و مدیریت ریسک‌های سازمان است. ابزارهای بسیاری در مدیریت ابداع شده است که هر یک می‌تواند گره‌ای را بگشاید. برخی از آنها در جمع‌آوری اطلاعات موثرند (مانند طوفان ذهنی) و برخی ابزارها در نظم‌دادن به ذهن به منظور اطمینان از بررسی جامع و مانع موضوع. افرادی که در حوزه مدیریت ریسک در حال فعالیت هستند ممکن است با برخی از این ابزارها آشنا باشند، اما با کاربرد شمار بسیاری از آنها ناآشنا باشند. مقاله پیش رو تلاشی برای دسته‌بندی ابزارهای ساده اما موثر در حوزه مدیریت ریسک که منطبق با فرآیند مدیریت ریسک  است. بدین منظور ابتدا مراحل مدیریت ریسک مورد بررسی قرار گرفته، سپس ابزارهای مناسبی برای هر یک پیشنهاد می‌گردد. 

واژگان کلیدی: مدیریت ریسک سازمان، ریسک، کنترل داخلی، ابزارهای مدیریت ریسک

http://www.bineshjournal.ir/index.php/2015-04-07-07-47-22/risk-management-papers/200-40-12-91

ادامه مطلب

اجزا تشکیل دهنده نرخ:

 1-مبلغ مورد نیاز برای پوشش مطالبات آتی و هزینه‌ی ارزیابی خسارات (هزینه خسارت آینده‌نگر)

2- مبلغ مورد نیاز برای پرداخت هزینه‌های آتی مانند هزینه کارمزد، هزینه های سربار و مالیات حق‌بیمه (ذخیره هزینه/ هزینه‌های عملیاتی)

3- مبلغ مورد نظر برای سود و شرایط احتمالی

 تعریف واژگان:

ذخیره هزینه[1]: مبلغ مورد نیاز برای پرداخت هزینه‌های مربوط به صدور، نگهداری و خدمات بیمه‌ای

هزینه ارزیابی خسارت[2]: هزینه‌هایی برای ارزیابی خسارات- کنترل و تسویه خسارات تحت پوشش بیمه‌نامه

واحد درمعرض خطر عاید شده[3]: واحد در معرض خطر که بیمه‌گر آن را پوشش داده است.

هزینه های سربار برای سود و شرایط احتمالی- مبلغ اضافی برای حمایت از بیمه گر در مقابل پیامدها در زمانی که خسارت‌ها از حد موردانتظار می‌کنند.

تفاوت میان عملیات بیمه ای و سرمایه‌گذاری به هنگام ارزیابی بیمه ای

·         عملیات بیمه‌ای: تدوین و صدور بیمه نامه، دریافت حق بیمه و پرداخت خسارات

·         عملیات سرمایه گذاری: استفاده از سرمایه تشکیل شده از عملیات بیمه‌ای ( به صورت درآمد حاصل از حق‌بیمه، بازدهی بر دارایی‌های سرمایه گذاری شده و پس‌انداز هزینه) برای دستیابی به بازده مطمئن و سودآور برای دارندگان بیمه‌نامه یا سهامداران (در حالت سهامی بودن شرکت بیمه ای)

روشهای اکچوئری موجود در نرخگذاری:

1-     روش حق بیمه خالص:

 این روش حق‌بیمه خالص ریسک را محاسبه می‌کند به گونه‌ای که برای هر واحد در معرض خطر، هزینه‌ها را برآورد می‌کند و سود و عامل سربار احتمالی[4] را تعیین می‌کند.

( (عامل سربار+سود)- 1)/(حق بیمه خالص +ذخیره هزینه)

ادامه مطلب

تبلیغات

محل تبلیغات شما
محل تبلیغات شما محل تبلیغات شما

آخرین وبلاگ ها

آخرین جستجو ها

سقوط در خیابانِ بیست و یکم نوین سازه دبیرستان(مقطع دوم متوسطه)دخترانه الوند-کرج دانلود رایگان نمونه سوالات استخدامی آموزش wordpress گلبرگ یاس Saeed Toronto من سوالات استخدامی اموزش و پرورش تخصصی و عمومی /سوالات اموزگار ابتدایی